چرا پیدا کردن دوست جدید برام سخته؟ (چه کار کنم؟)
پیدا کردن دوست جدید خیلی سخته وقتی آدم ندونه چطور این کارو بکنه. هیچکس دوست نداره الکی دست به کاری بزنه که پرزحمت و بی‌فایده از آب در بیاد.
به همین خاطر این فهرست رو درست کردم، دربارهٔ ۱۱ دلیلی که ممکنه در این کار توی زندگی مشکل داشته باشی و اینکه چه کارش میتونی بکنی. وقتی که بدونی پشت کدوم موانع گیر کرده بودی، خیلی راحت‌تر میتونی روشت رو تغییر بدی و از همین امروز شروع کنی برای خودت یه زندگی اجتماعی رضایت‌بخش بسازی.
۱. فکر میکنی دوستی باید «اتفاق بیافته.»
وقتی که درسمون رو تموم می‌کنیم، بیشتر وقت‌ها دوستان دبیرستان یا دانشگاه پراکنده میشن و بعدش می‌بینیم ساختار مشخصی برای پیدا کردن دوست جدید در کار نیست. یکدفعه آدم‌های بالغ محسوب می‌شیم و باید فرصت‌ها و ساختارها رو خودمون برای خودمون بسازیم.
بهترین کار اینه که یه استراتژی پیدا کنی که کمک کنه آدم‌هایی که می‌خوای رو پیدا کنی و باهاشون دوست بشی، مثلا رفتن به جاهایی که فکر میکنی آدم‌های با علایق مشابه تو اونجا می‌گردن. با این کار دیگه همه چیز رو به بخت‌واقبال واگذار نمی‌کنی، بلکه برای پیدا کردن چیزی که می‌خوای یه گام مثبت برداشتی. جدا از پیدا کردن دوست جدید، خود این روش که برای کارهات استراتژی تعیین کنی لذت‌بخشه.
۲. نمی‌دونی دوست پیدا کردن هم مثل یار پیدا کردنه.
فرایند دوست شدن با آدم‌های جدید خیلی شبیه یار پیدا کردنه – با کسی آشنا میشی که ازش خوشت میاد، یه برنامه برای دیدن دوباره‌اش می‌چینی.
اما به هر دلیلی، قرار گذاشتن با دوست‌های جدید (یا آدم جدیدی که می‌خوای باهاش دوست بشی) خیلی کمتر از اونچه که باید اتفاق میافته. طبیعیه که آدم وقتی میخواد برای دیدن دوبارهٔ یه آدم جدید باهاش قرار بگذاره کمی خجالتی باشه، اما مهم اینه که اون جرقه و لذت مصاحبت اول رو یادت بیاد و قرارت رو بگذاری.
۳. میترسی اگه سر صحبت رو باز کنی عجیب باشه.
به خاطر کاری که من ازش خرجم رو در میارم (اینکه به مردهای درونگرا یاد بدم چطور با طرفشون ارتباط برقرار کنن) زیاد از این ترس می‌شنوم. حقیقتش، اگر واقعا از هر دو طرف تمایلش وجود داشته باشه و نرم و لطیف سر صحبت رو باز کنی، ابدا عجیب و یه‌جوری نیست! راستش همین چند شب پیش من و دوست جدیدم داشتیم در مورد همین مساله حرف می‌زدیم و اون گفت: «اگر فکر میکنی ممکنه به نظر ناطور بیای، پس ناطور نیستی! چون اون‌هایی که واقعا داغونن خودشون نمی‌فهمن که داغونن.»
حرف بامزه‌ایه، و تا حدی درست هم هست. به جای اینکه نگران این باشی که حرکتت به نظر داغون و عجیب میاد یا نه، بهتره روی این تمرکز کنی که آیا تمایلی در طرف مقابل حس میکنی، و آیا طرف مقابل از مصاحبت با تو لذت می‌بره، یا نه. اگر این‌طوره، پس احتمالا بدش نمیاد بیشتر تو رو ببینه و بشناسه و در نتیجه اشکالی نداره که چیزی که میخواد رو انجام بدی. هم در معاشرت و هم در دوستی.
۴. حواست نیست که دوست‌های تو هم دوست‌هایی شبیه خودشون دارن.
یه چیز جالب دیگه در مورد اون مصاحبت چند شب پیش – همون دوست من اون شب ۱۰ نفر آدم باهوش رو دور هم جمع کرده بود چون فکر می‌کرد اگر این آدمها با هم آشنا بشن چقدر خوب میشه. و چون همهٔ ما با اون دوست بودیم، همه وجه مشترکی داشتیم. حرکتش خیلی موفق بود و ما کلی قرار برای شام و کافه و دیدارهای دیگه با هم گذاشتیم.
اگر نمی‌دونی از کجا باید دوست جدید پیدا کنی، از آدم‌هایی شروع کن که دوستشون داری و بیشتر از همه براشون احترام قائلی. یه دور همی کوچیک ترتیب بده، یا اگه دوستات باحالن، قرار رو خونهٔ اونها بگذار و زحمت کارهای میزبانی رو خودت به عهده بگیر. بعد حتی اگه هر کدوم از شما فقط یکی دو تا آدم جدید دعوت کنه، فرصت خوبی برای دوستی‌های جدید به همه میده.
امتیاز اضافی‌اش هم اینه که حالا تو در دید دوستانت (و در واقعیت) یه حلقهٔ وصل‌کننده‌ای، پس حتی بیشتر از قبل برای دیگران جذاب میشی. همه این‌طور آدمی رو دوست دارن، و واقعا اونقدرها کار سختی نیست. همه چیز از یکی دو تا دورهمی کوچیک شروع میشه که آدمها رو با هم آشنا میکنه.
۵. هیچوقت ننشستی درست فکر کنی که چی می‌خوای.
من تا بیست و چند سالگی با هر کسی که دوروبرم بود دوست می‌شدم، فقط به این خاطر که دوروبرم بود. خیلی زحمت کشیدم تا این عادتم رو عوض کنم، و اولین تلاش جدی من برای تغییرش یه گردهمایی خودمونی توسعه کسب‌وکار بود که شرکت کردم.
سال قبلش هم به کارگاه مشابهی رفته بودم و ارتباط‌های ولرمی برقرار کرده بودم. اینکه مثل نقل و نبات کارت ویزیت پخش کنی فایده‌ای برای آدم نداره.
برای همین این بار گفتم، «اصلا می‌دونی چیه؟ میخوام دور سالن بگردم و خوب دقت کنم از کدوم آدمها خوشم میاد، بیشتر از همه جلب چه کسی میشم.»
باید اول به این فکر میکردم که اصلا از یک ارتباط چی میخوام، و به رویا داشتن، تیپ خوب و وقار رسیدم. اون روز با سه نفر ارتباط برقرار کردم که یکی از اونها چند سالی دوست صمیمی من باقی موند. به همین راحتی!
۶. به خودت فشار میاری همه رو دوست داشته باشی.
وقتی آدم خوبی هستی، حتما همه آدمها رو دوست داری، مگه نه؟ قطعا از کسی بدت نمیاد. یا دست‌کم من بیشتر زندگیم این‌طور فکر میکردم.
وقتی که فهمیدم میتونم به همه احترام بگذاریم و محبت نشون بدم بدون اینکه برای وقت گذروندن با اون آدم پشتک و وارو بزنم، آدم خیلی شادتر و راضی‌تری شدم. اشکالی نداره از همهٔ آدمها خوشت نیاد. اصلا شدنی نیست، الکی زور نزن. اگر از کسی خوشت میاد، سعی کن با «قرار گذاشتن» بهش نزدیک بشی و همدیگه رو بهتر بشناسین. خیلی زود رفیق پیدا میکنی.
در عین حال ، وقتی هم تمایل خاصی به کسی نداری خودت رو اذیت نکن. باز هم مهربون و با احترام برخورد کن، اما اصلا مجبور نیستی وقت و انرژی‌ات رو صرف شناختن و گشتن با آدمی کنی که دلت نمی‌خواد. حتی در حق خود اون آدم هم انصاف نیست. خودت خوشت میاد کسی به این خاطر با تو دوستی کنه که فکر میکنه مجبوره؟ اه، معلومه که نه.
۷. آشفتگی و بی‌قاعدگی که همراه صمیمیت میاد رو نمی‌خوای.
فکر نکن فقط به صرف اینکه با کسی دوست شدی قراره ماجرا پیش بیاد. ماجرا و مشکل فقط وقتی پیش میاد که یکی (و به‌خصوص هر دو) طرف آدم‌های اهل ماجرایی باشن. اگر خودت آدم درستی باشی (که البته زحمت داره) میتونی کاری کنی که روابطت راحت و پر از همدلی و همراهی باشه، و بعد هم اینکه دوستانت رو درست انتخاب کنی.
اون دوستی باش که به‌طور طبیعی اون نوع دوستانی که می‌پسندی رو جلب میکنه. این حتی برای رابطه عاشقانه هم صدق میکنه، مردی/زنی باش که به‌طور طبیعی اون یاری که واقعا می‌پسندی رو جلب میکنه.
۸. از اینکه دوستی نداری خجالت می‌کشی، و دوری میکنی.
وقتی ما خودمون رو به این چشم نگاه می‌کنیم که «به اندازه کافی اجتماعی نیستم» یا ذاتا جالب نیستم، حس خوب و حس جذابیت رو از خودمون می‌گیریم. اینکه الان اون تعداد دوست صمیمی که دلت میخواد رو نداری دلیل نمیشه که مشکلی داشته باشی. این فقط یعنی هنوز دقیقا نشناختی که چه چیزی از یه دوست می‌خوای و در نتیجه نرفتی دنبال اینکه یه مکمل طبیعی و غریزی برای چنان شخصیتی باشی، و اینکه دنبال این آدمها نگشتی که به قرار دعوتشون کنی.
۹. نمی‌دونی که دوست پیدا کردن ۹۵٪ مهارته و ۵٪ استعداد.
استعداد ذاتی کمکی میکنه؟ قیافهٔ خوب چطور؟ معلومه که کمک میکنه. ولی به این ۵٪ احتیاج داری؟ نه، نداری. اینکه از خودت یه دوست بالقوهٔ جذاب بسازی یه مهارته. تو میتونی با دقت به ارایه‌ای که از خودت داری، خوشبختی و سلامت عاطفی‌ات، رویاهات و هر نکته دیگه‌ای، از خودت همون آدمی رو بسازی که آدم‌های مورد نظرت جلبش میشن.
مهارت یادگرفتنی و ساختنیه، و بیشتر جاهای زندگی رو فقط با خرج کردن مهارت بیشتر میشه از این رو به اون رو کرد، فارغ از اینکه چه استعدادی داری یا نداری که اون ۵٪ اضافه‌ات هم تکمیل بشه. ما معمولا نقش استعداد رو چندان کوچیک نمی‌شمریم، ولی در مقایسه با نیروی عظیم پرورش مهارت واقعا نقشش کمرنگ میشه. تنها مشکل اینه که بیشتر ما بلد نیستیم چطور مهارتمون رو خوب پرورش بدیم، و در نتیجه به استعداد توجه و اعتباری بیشتر از حقش میدیم.
۱۰. آدم برونگرایی نیستی و ۵۵ تا دوست صمیمی لازم نداری.
عالیه! قرار نیست که آدم بزنه به سیم آخر و تمام ساعت‌های بیداریش رو با دوستانش بگذرونه. یادت باشه که دوست پیدا کردن ذاتا یه فرایند تدریجیه. این تویی که تعیین میکنی چه نوع زندگی اجتماعی دلت میخواد. یه فرایند خلاقه که کاملا به عهده تو است، و با صرف زمان و دقت کافی، میتونی به هر اندازه دوست نیاز داری، داشته باشی.
۱۱. حواست نیست چه چیزهایی برای عرضه داری.
باهات سر ۱۰۰ هزار تومن شرط می‌بندم که تو توی یه چیزی محشری.
شاید یه چیز کاملا اجتماعی باشه، مثلا خندوندن دیگران. شاید یه چیز فکری یا راهبردی باشه، مثلا موفقیت در کار. شاید یه چیز گرم و مطبوع باشه، مثلا پختن کیک یا خانه‌داری.
هر چیزی که در اون محشری می‌تونه یه ویژگی فوق‌العاده باشه که تو توی دوستی‌هات سر سفره میاری.
خنده؟ این یکی واضحه. تو آدمها رو به یه حال خوب و سرخوش می‌رسونی.
هوش و موفقیت چطور؟ میتونی مشکلاتی که دوستانت باهاش سروکله می‌زنن رو با استدلال و خلاقیت حل کنی.
گرما و دستپخت خوب؟ دوستانت می‌تونن به خونه تو بیان، و اونجا احساس آرامش، محبت، و سیری بکنن.
به مهارت‌ها و/یا موقعیت طبیعی که داری فکر کن و اینکه چطور میتونی اون رو با دوستانت سهیم بشی.
بعد بیافت دنبال ساختن مهارت لازم تا چند قطعهٔ گمشدهٔ فرایند دوستیابی خودت رو تکمیل کنی و از زندگی‌ات لذت ببری.
منبع: LifeHack
تازه سال بعد هم میرم دبیرستان و اونجا هیچ کس رو نمیشناسم😭😭😭
از الان نگران سال بعد نباشین
اتفاقا تو دبیرستان دوستای خیلی خوبی پیدا میشه
سلام من ساغر هستم ۱۱ ساله و کلاس ششم دبستان هستم من ۲ تا دوست داشتم و با یکی شون بیشتر از اون یکی صمیمی بودم اما نمیدونم چرا توی واتساپ بلاکم کرد و اون یکی دوستم هم خیلی ازش راضی نیستم
توی دوران دبستان اصلا نمیشه دوست واقعی پیدا کرد اگه هم دوستی پیدا کنی بعد بهت خیانت میکنن
تا آخر سال هم خیلی مونده و تا اون موقع یه دوست واقعی میخوام
لطفا راهنمایی کنید🥰🥰🥰
سلام ساغر خانم
شما تازه اول راه زندگی جدی هستین.
از این اتفاقات خیلی زیاد اتفاق میافته.
مطمئن باشین حتما دوستای خوبی که همفکر شما باشن رو پیدا می کنین ویک عمر با هم دوست هستین.
سلام بنظرم ادم وقت انرژیشو باید با کسایی بذاره که هم فرکانسش باشه باهات لذت ببرا ورنه تا دلت بخاد ادم بیکار هست که بخای وقت بذاری
ی دوست خوب باید وفادار روحیه بهت بده صاف ساده باشه دیدش به زندگی خیلی مهمه باید لذت ببره از تک تک ثانیه های زندگی چون اگه این خصوصیات نداشته باشه ممکنه افگار منفی یه حالات بهت بده باید ببینی طرف دوست رفیقت چق داره بهت بده
خوشحال میشم اگه کسی اینجوری هم نظر من هستش معاشرت و تعامل داشته باشیم abbassahraee77@
سلام
من الان 29 سالمه و حدود 6 ساله ک هیچ دوستی ندارم و متاسفانه د برخورد با افراد پایین تر از خودم مغرور هستم و همچنین در مورد افراد همسطح و بالاتر از خودم این مشکل رو دارم که هنگام برقراری ارتباط با دیگران اعتماد بنفس پایینی دارم و احساس میکنم اون فرد با من دوست نمیشه؟ در نتیجه انسان تنهایی هستم و از زندگی ام لذت نمیبرم.
سلام من امسال میرم دهم هیچ دوستی ندارم همکلاسی هام ازم جدا شدن مدرسه دیگه رفتن به نظرتون چیکار کنم تا دوست صمیمی پیدا کنم الان هیچکسو نمیشناسم
سلام محمدجان
از این اتفاقات خیلی زیاد در زندگی میافته
مطمئنا تا 2 ماه آینده چند دوست خیلی خوب رو پیدا میکنی ک هبه اخلاقیاتت میخورن و حتی ممکنه دوستان قدیمی رو فراموش کنی!
سلام روزتون بخیر. من بیست سالمه و دو دوست خوب دارم اما مشکلی که هست اینه که من جهان بینیم کاملا با اون ها متفاوته من آدم واقع بینی هستم و به طبیعت و حیوانات علاقه مندم و همیشه سعی کردم به قوانین انسانی پایبند باشم اما کسی دور و برم نیست که بخوام راجب فلان کتاب فلان فیلم و فلان مشکل در دنیا باهاش صحبت کنم . واقعا میخوام یک نفر باشه که من باهاش راحت باشم و در مورد موضوعاتی که بین هر دومون مشترکه و بهش اهمیت میدیم صحبت کنیم . این موضوع واقعا اذیتم میکنه ممنون میشم اگه راهنمایی یا مشورتی دارین بهم بگین .
سلام محدثه خانم
دوست هایی که علاقه و تفکر مشترک با شما داشته باشند در راه زندگیتون هستند.
نگران نباشید.
شما تازه اول راه هستین و مطمئن باشین مسیر دوستی های آیندتون بر اساس تفکرات فعلی شما شکل میگیره
سلام یه پیشنهاد برای دوستیابی این که باید بدانی که حداقل یک چیزمشترک با اون داری و توانایی ان رو داشته باشی که سر صحبت رو پیدا کنی وبعد همه چیز درست میشه.من تا سال پیش دوست رو رفیق نداشتم ولی الان انقدر زیاد هستند که گوشیم رو خاموش میکنم خسته شدم دیگه.و دوتا پیشنهاد دیگه دارم 1.این است که دعاهای که برای عزیز شدن است رو بخونید مثل ایه الکرسی خیلی جواب میده 2. این رو بگم که از دوستیابی تو گروه کودکان چه بزرگسال اگه یه قدری سخاوت بخرج بدی زود می تونی دیگران رو جذب کنی و توضیه اخر این که کتاب جاذبه دافغه امیرالمومنین نوشته استاد مطهری رو بخونید اونجا به نکاتی جالب برمی خورید
سلام .من امسال میرم کلاس هشتم.اما هیچ دوستی ندارم.نمیدونم چرا تو مدرسه هیچکس باهام دوست نمیشه .وقتی هم یه جا غریبه هستمو میرم تا با یکی دوست شم،هیچکس بهم اهمیت نمیده.وقتی هم یه جایی اردو میریم هیچکس نمیاد با من همراه شه
من نمیدونم چجوری باید دوست پیدا کنم لطفا راهنمایی کنید.چون خیلی تنها هستم و بدون دوست در مدرسه و همسال در خانواده ،خیلی سخته😢😪
من زیاد نمیتونم با آدما صمیمی شم نمیدونم چیکار کنم
سلام زهرا خانم
چرا؟
دقیقا مشکلتون چه چیزیه؟
مطلبتون عاای بود من .میتونم دوست پیدا کنم میرم پیششون حرف هم میزنم ولی بعد از چند دقیقه کلا حرف ها یادم میره کلا مغزم قفل میکنه و نمیدونم چی بگم چی بگم.چیکار کنم و … لطفا کمکم کنید
سلام احسان جان
شاید اگر سنتون رو میگفتید بهتر میشد راهنمایی کرد. چون پیدا کردن دوست در هر مقطعی از زندگی متفاوته
مطلبتون عاای بود من میتونم دوست پیدا کنم میرم پیششون حرف هم میزنم ولی بعد از چند دقیقه کلا حرف ها یادم میره کلا مغزم قفل میکنه و نمیدونم چی بگم چی بگم.چیکار کنم و … لطفا کمکم کنید
من کلاس هشتمم
کلاس چهارم دو تا دوست پیدا کردم کلاس پنجم یکی از دوستام فکر کنم یا دوست جدید پیدا کرد یا رفت یه مدرسه ی دیگه کلاس شیشمم او یکی دوستمم از مدرسه رفت و کلاس هفتم یه دوست پیدا کردم اول سال ولی دوستیمون ادامه دار نشد و الانم که هشتمم که دوست پیدا کردم که الان دیگه باهاش ارتباطی ندارم
سلام من دو تا دوست داشتمم که هر دوشون از مدرسه رفتن و من یه دوست دیگه پیدا کردم ولی دیگه باهاش ارتباطی ندارم و الان دوستی در مدرسه ندارم.
سلام دوست عزیز
تازه اول راه زندگی هستین.
مطمئن باشین کلی دوستای خوب و همفکر رو در دوران دبیرستان و به خصوص دانشگاه پیدا میکنین
ولی سخته دوست پیدا کردن هر چی به کلاسایه بالاتر می ری
ممنون از توضیحاتتون
ولی تو مدرسه همه دوست خودشونو دارند و من انگاری نمیتونم سر صحبت رو با اونها باز کنم
سلام من هم دلم میخواهد با یکی دوست بشم اما جرعت نمیکنم برم سمتش لطفا کمکم کنید
من دارم میرم کلاس هشتم همه دوستام تو یه کلاس افتادن من تو یه کلاس جدا اداب معاشرتم و روابط اجتماعیم خوبه حتی مرذم رو می خندونم اما نمی دونم چرا جرئت طرف کسی رفتن رو ندارم و می ترسم مسخره ام کنند و پشتشان را به من کنند یا انها خودشان دوست دارند و من تنهام
دوست عزیز با خودت مطرح کردی که چرا از این که سمت کسی بری میترسی که مسخره‌ت میکنن؟
یا چرا پشتشون رو بهت کنند؟
من دارم میرم کلاس هفتم.
از کلاس دوم که مدرسم رو عوض کردم و با یک دختر دوست شدم دیگه سعی نکردم با کس دیگه ای دوست بشم. حالا امثال مدرسه هامون از هم جدا شده اون با همکلاسی هامون افتاده ولی من دارم میرم یک مدرسه دیگه. اصلا نمی دونم چجوری دوست پسدا کنم. استعدادم توی این کار خوبه ولی تنها کاریه ککهخجالت میکشم انجامش بدم. دعا کنید یک دوست خیلی خوب که اخلاقاش مثل خودم باشه پیدا کنم
سونیا خانم مطمئن باشین تو پیچ و خم زندگی و به ویژه دانشگاه با دوستای زیادی آشنا میشین که دوستیتون تا سال های سال ادامه داره
منم خیلی وقته که هیچ دوستی ندارم و سعی میکنم با کسی ارتباط صمیمی نداشته باشم
الان یه جورایی به این قضیه عات کردم و فکر میکنم که اینجوری راحت ترم
البته من یه مقداری ترس اجتماعی دارم
همتون بیایین با من دوست شین
منم هیچ دوستی ندارم آرزومه دوست داشته باشم.
سلام.خسته نباشید،ممنون از مطالبتون… من از نظر اجتماعی مهارت خوبی دارم،مثلا تو صحبت کردن یا شوخی کردن و حتی مهارت های زیادی مثل طراحی فتوشاپ و اطلاعات عمومی و درسی بالا،حتی با این مهارت ها خیلی ها باهام رفیق صمیمی شدن ولی خب میدونید چیه،مثلا شما با یه نفر که توی جمع هست چند دفعه که معاشرت میکنید می بینید که ازش خوشتون میاد و خیلی بهش وابسته شدید… ولی نمیتونید بهش نزدیک بشید و…
این چیزها باعث شده تا من بیشتر اوقات به فکر این باشم که با اون شخص معاشرت کنم و همین باعث میشه نتونم زیاد کنار دیگران بمونم.
اگه میشه به آی دی من بیاید تا بیشتر صحبت کنیم و یه مقدار راهنماییم کنید @MahdiAskari79
یا به ایمیل من سری بزنید
نمیدونم چرا همه از من بدشون میاد هیشکی بامن دوست نمیشه علتشم خودم میدونم چو خیلی تپلم
سلام دوست پیدا کردی
سلام میشه اصل بدی ک باهم دوست صمیمی بشیم؟؟؟
من نمیتونم یه دوست پیدا کنم .از طرفی میدونم که باید بتونم باافراد ارتباط برقرار کنم ولی از طرف دیگه اصلا از اینکار خوشم‌نمیاد. درواقع احساس میکنم اینجوری کمتر آسیب میبینم . ولی از تنهابودن خسته شدم ادم باید چند تا دوست داشته باشه باهاشون رفت آمد کنه .شاید باور نکنید من هیچ وقت تلفنم زنگ نمیخوره اصلا چی بشه که مجبور بشم با تلفن صحبت کنم ای کاش یه راهی پیدا میکردم که اینقدر ازارتباط با دیگران نترسم .
من هم دقیقا همین جوری هستم.برای همین موضوع کلا از فضای مجازی خارج شدم چون هیچ پیامی برام نمیومد وقتی پروفایل عوض میکردم با خودم میگفتم مگه کسی هم می بینه .و الان چند هفته است اومدم بیرون و حالا تنهاییمو بیشتر درک میکنم .دلم میخواد از یجایی شروع کنم اما جایی نیست انگار واقعا .نمیدونم .تنهایی باعث میشع ارزش خودتو یادت بره و گاهی اوقات از سر اینکه تنها نباشی با هر کسی که مبخواد با تو باشه دوست میشی.غم انگیزه…
دقیقا باهات موافقم
من همین طورم هممچین لقب بچه خورده ب آدم میدن؛ منظروم اونایی ک هیچ کی دورشون نیست
با سلام من امید هستم باران جان دوست عزیز
منم مثل شما همدردیم باید سعی کنیم همدیگر بیشتر بشناسیم تا عادت کنیم و ریشه ی استرس افسردگی نگرانی از بین بره و به کمک تماس تصویری یا پیام متنی یا کم کم بیشتر به جلوتر ببریم که چند روزی طول بکشد همدیگرو حضوری ببینیم و من خیلی آرزو دارم رابطه دوستی صمیمی عاشقانه بهم برسیم که همدیگرو درک کنیم و برای سلامت روحیه خیلی موثر است انشاالله موفق باشیم
عالی بود … وقت زیادی نداشتم و فقط تیتر ها رو خوندم ولی واقعا درست بود ممنون
نمیدونم چرا همه از من دور میشن. واقعا نمیدونم. مگه من چمه؟
سلام پیمان جان علت بگو ببینم چون همه ی آدمها اخلاقش فرقی داره مثل اینکه شما آدم محترمی آرامی هستی اما سعی کن از هر کس خوشت اومد تعارف کن مهربان باش مثل خودت دوستی میتونی پیدا کنی چون بار این رفتار محترمی شما نشان دهی و کسی از شما خوشت میاد که شما را روز به روز بهتر بشناسد حتما با شما دوست صمیمی خواهید شد و مثل شما بلد میگیرد که خیلی بهترین هستی
من خودم به شخصه تجربه ای که تو این زمینه داشتم این بود که توی تعاملم با ادما باید اگر چیزی ارائه میکردم یا بیان میکردم بی نقص مستند و خییییییلی پرفکت باشه و این باعث میشد که خیلی وقتا تو خیلی جمع ها سکوت کنم و خوب ارتباطی برقرار نکنم و این ترس چیز بد گفتنه همیشه آزار دهنده بود البته که الان خیلی راحت و حتی گاهن صرفن از سر مسخره بازی یه چیزایی میگم
بسیار زیبا و عالی بود.