کلیدواژه این روزهای ما ایرانی‌ها شده کار و بیکاری! همه از وضعیت نابسامان اشتغال حرف می‌زنند. اینکه کار کم شده و روز‌به‌روز به تعداد دانشجوهای فارغ التحصیل خانه‌نشین اضافه می‌شود.
در این مقاله ابتدا با ۱۵ روش کاربردی برای پیدا کردن کار و موقعیت شغلی و همچنین افزایش درآمدتان
+
در ادامه برای کسانی که سابقه کاری ندارند و در حال حاضر دیپلمه / دانشجو / فارغ التحصیل بدون کار هستند، راهنمایی می‌کنیم.
در بین این حرف ها یک چیزی را کم می‌شنویم. اینکه آیا واقعا بازار کار خراب است؟ یا اینکه کارجویان ماهر، کم شده‌اند؟
باید با خودمان صادق باشیم: برخلاف تصور خیلی‌ها، بازار کار امروز تشنه کارجوست، اگر باور نمی‌کنید به کسانی که در کارگزینی شرکت‌های مختلف فعالیت می‌کنند زنگ بزنید و بپرسید. آن ها خواهند گفت که ما بی صبرانه منتظر افراد توانمند هستیم.
حالا با این ۱۵ توصیه کار رو شکار کنین و داستان موفقیتتون رو در نظرات برای ما بنویسین!
بر اساس گزارش اداره وزارت کار، یک فرد عادی در هر روز ۸/۸ ساعت کار می‌کند – که کمی بیشتر از ۹۰۰۰ ساعت در سال است – و این یعنی یک سوم زندگی فرد. پس منطقی بنظر می‌رسد شغلی را انتخاب کنید که واقعا به آن علاقه‌مند هستید.
متاسفانه، شرایط اقتصادی، احتیاجات و پستی و بلندی‌های زندگی می‌توانند شما را به سمت شغلی ببرند که آنقدرها هم علاقه‌ای به انجامش ندارید. اینکه گرفتار شغلی بدون آینده شده باشید، درآمدی کمتر از آنچه می‌خواهید بدست آورید، یا از شما قدردانی نشود، همه و همه می‌توانند باعث ناامیدی شما شوند.
بر اساس نظرسنجی در سال ۱۳۹۷ از میان کارگران ایران، تنها ۳۰ درصد آنان خود را شاغل می‌دانستند، اما ۷۰ درصد آنان خود را بیکار دانسته و باور داشتند که از تمام توانایی‌های خود در کار استفاده نمی‌کنند.
حتی اگر درحال حاضر شغلی که آرزویش داشتید را انجام نمی‌دهید، امیدوار باشید. چه به دنبال ترفیع شغلی یا افزایش حقوق باشید، چه بخواهید شغلی برای خود پیدا کنید ، و چه به دنبال شروع کسب‌وکار خود باشید، برداشتن چند قدم ساده می‌تواند شما را به فردی شادتر و باارزش‌تر تبدیل کند و فرصت‌های شغلی شما را افزایش دهد. تمام توصیه‌های قدیمی درباره‌ی رزومه و توصیه نامه را فراموش کنید – پیشرفت شغلی یعنی وارد عمل شدن.
چگونه در کار خود پیشرفت کنیم؟
۱.درخواست ارزشیابی کنید.
این کار حرکت جسورانه‌ای است، اما اگر از رئیستان بخواهید شما را ارزشیابی کند، بینشی فوق العاده درباره‌ی چگونگی بهبود شغلتان فراهم می‌شود. اگرچه ممکن است برخی از انتقادات ناخوشایند باشند، اما یک ارزشیابی می‌تواند کمک کند تا نقطه نظر کارفرمای خود را بدانید، فرصت ارتباط با موضع کنونیتان را فراهم می‌کند و یک برنامهی اجرایی برای بهبود عملکردتان در آینده به وجود می‌آورد.
اگر درحال حاضر به کاری مشغول نیستید یا شغل آزاد دارید، به سراغ همکاران سابق خود بروید تا ایده‌هایی برای ارتقای مهارت‌های خود بدست آورید. از آنها بخواهید انتقادات سازنده‌ای از شما بکنند و در عوض همان کار را برای همکار خود انجام دهید.
۲.به تعویق انداختن کارها را کنار بگذارید.
بعضی افراد به شوخی می‌گویند که به زور اسلحه کارهایشان را انجام می‌دهند. در واقع این حرف توجیهی برای به تعویق انداختن کارهاست که اگر مراقب نباشید، می‌تواند عملکرد کاری و فرصت‌های شغلی شما را تحت تأثیر قرار دهد.
چه پاسخ دادن به ایمیل‌های مهم را به تعویق بیاندازید و چه در انجام دادن وظایف کاری کم اهمیت‌تر تعلل کنید، تنها عملکرد خود را با مشکل روبه‌رو کرده‌اید.
لیستی از کارهای روزانه خود که باید انجام شوند را تهیه کنید و بر اساس درجه اهمیت شماره گذاری کنید. بدین ترتیب می‌دانید که چه کارهایی باید فورا انجام شوند و کدام یک را می‌توانید بعدا، وقتی زمان بیشتری داشتید انجام دهید.
سپس آنها را یکی یکی و با دقت بررسی کنید. در نهایت، در بالای لیست، یک تاریخ قطعی بنویسید که در آن همه‌ی کارها باید تمام شده باشند. بنابراین دیگر در انجام کارها تعلل نمی‌کنید.
۳.یک دوره‌ی آموزشی بگذرانید.
فقط به این دلیل که شغلی دارید، به این معنا نیست که باید جلوی پیشرفت خود را بگیرید یا بگذارید مهارت‌هایتان در همان سطح باقی بمانند. گذراندن یک دوره‌ی آموزشی آنلاین مانند دوره‌های مهارتی موجود در فرانش، ثبت‌نام در یک آموزشگاه یا دوره‌ی آزاد می‌تواند به توسعه‌ی دانش شما کمک کند و فرصت‌های شغلی شما را افزایش دهد. حتی اگر نتوانید یک مدرک کاملا جدید بگیرید، می‌توانید رزومه‌ی خود را با برخورداری از یک مهارت جدید بهتره جلوه دهید.
این کار همچنین نشان می‌دهد که شما از اشتیاق و پشتکار لازم برای ترفیع شغلی برخوردار هستید و مقامات بالاتر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
اگر خودتان صاحب کسب و کاری هستید، می‌توانید خدمات بیشتری به مشتریان ارائه کنید و درآمد خود را از طریق گذراندن یک یا دو دوره آموزشی افزایش دهید.
آموزش کنترل یادگیری در محیط کار
۴.یک برنامهی پنج ساله داشته باشید.
به وجود آوردن یک برنامهی پنج ساله می‌تواند کمک کند تا گام‌هایی که باید برای رسیدن به اهدافتان برداشته شوند را آسانتر ببینید.
برای مثال، اگر یک پست مدیریتی می‌خواهید، برای مسیری برنامهریزی کنید که شما را به آنجا می‌رساند. این مسیر ممکن است شامل صحبت با مافوق، گذراندن یک دوره‌ی حسابداری یا بازرگانی، یا داوطلب شدن برای مسئولیت‌های بیشتر باشد.
اگر بخواهید از کار خود استعفا داده و کسب و کار خود را آغاز کنید، ممکن است برنامهی ۵ ساله‌ی شما شامل پس‌انداز پول، یافتن سرمایه‌گذار یا شریک تجاری باشد. رویاهای بزرگ در سر بپروارنید، اهداف خود را نشانه بگیرید و مطمئن شوید که برای رسیدن به آنها برنامهریزی کرده‌اید.
۴ پیشنهاد برای ایجاد یک برنامهریزی پنج ساله و ادامه دادن آن:
- تمام اهداف خود را بنویسید. آنچه که می‌خواهید داشته باشید، جایی که می‌خواهید باشید و اهدافی که می‌خواهید به آنها برسید را بنویسید.
- کارهایی که اکنون می‌توانید انجام دهید را یادداشت کنید. اگر هدف شما، گرفتن ترفیع شغلی است، امروز چه کاری برای انجام آن از دست شما ساخته است؟ چه پیدا کردن یک مشاور باشد و چه صحبت کردن با رئیستان، باید به فکر یک اقدام فوری باشید.
- در رسیدن به اهداف کوتاه مدت، به خود پاداش دهید. یک برنامهی پنج ساله می‌تواند باعث شود که احساس کنید اهدافتان بسیار دور هستند. اهداف کوتاه مدتی در طول برنامه تعیین کنید و وقتی به آنها رسیدید، به خودتان پاداش دهید.
- به صورت منظم جلسات بررسی وضعیت برای خود تشکیل دهید. برنامهی پنج ساله‌ی خود را به طور منظم ارزیابی کنید تا متوجه شوید چه کارهایی با موفقیت انجام شده‌اند. ممکن است که در طول مسیر، نیاز باشد تا خود را با اتفاقات پیش‌بینی‌نشده‌ای مانند فرصت شغلی جدید یا از دست دادن شغل کنونی انطباق دهید. اجازه ندهید یک تغییر در مسیر، شما را کاملا از مقصد منحرف کند. در عوض، مجددا برنامهریزی کرده و مسیر جدیدی برای رسیدن به اهداف خود تعیین کنید.
۵.خود را به چالش بکشید.
اگر رئیستان به داوطلبی برای یک پروژه نیاز دارد که خارج از محدوده‌ی شماست، از جلو رفتن و خود را به چالش کشیدن نهراسید. این موقعیت می‌تواند فرصت بزرگی باشد. انجام این کار، نه تنها مجموعه مهارت‌ها و دانش شما را افزایش می‌دهد بلکه این امکان را فراهم می‌کند که رییستان متوجه توانمندی‌های شما شود.
شما به کارمند باارزش‌تری تبدیل می‌شوید و فرصتی فراهم می‌شود تا در مسیر جدیدی گام بردارید و مسئولیت جدیدی را به عهده بگیرید. ممکن است این موقعیت مستقیما به ترفیع شغلی منتهی شود یا حداقل باعث می‌شود از طرف مافوق و همکاران تشویق شوید. حتی ممکن است خودتان هم غافلگیر شوید و کاری را بیابید که بیش از حرفهی کنونی خود به انجام آن علاقه‌مند هستید.
برای آموزش بیشتر می‌توانید آموزش چطور خلاق‌تر باشم؟ را مشاهده نمایید.
۶.با مدیر منابع انسانی صحبت کنید.
آخرین باری که به اداره‌ی منابع انسانی رفتید کی بوده است؟ دپارتمان منابع انسانی یا کارگزینی، اطلاعلات فراوانی درباره‌ی کارفرمایان ارائه می‌کند، به خصوص زمانی که پای منافع و مزایایی در میان باشد که می‌تواند باعث پیشرفت در حرفهی شما شود. می‌توانید
اطلاعاتی درباره‌ی دوره‌ها و جلسات آموزشی بدست آورید- ممکن است بتوانید برای نحوه‌ی بازپرداخت شهریه امتیازاتی بگیرید یا برای روزهایی که بجای کار کردن آموزش می‌بینید حقوق دریافت کنید.
این کار، روشی هوشمندانه و مقرون به صرفه برای تحکیم پایه‌های رزومه است. علاوه بر این، اگر برنامهی پنج ساله‌ی شما رها کردن شغل فعلی برای رسیدن به موقعیتی
باشد که مزایای منابع انسانی را ارائه نمی‌کند، استفاده کردن از این موقعیت در حال حاضر می‌تواند شما را برای رسیدن به اهدافتان آماده کند.
۷.مطالب مرتبط با حرفهی خود را دنبال کنید.
چه کارمند باشید یا کارفرما، ارزشمند است که در حرفهی خود به روز باشید. استفاده از مقالات، مجلات، سایت‌های خبری و وبلاگ‌ها می‌تواند شما را به فرد متخصص‌تری در زمینه‌ی انتخابی تبدیل کند و باعث پیشرفت شغلی شما شود.
دوره های کسب و کار را در سایت فرانش دنبال کنید
۸.روی مهارت‌های ارتباطی خود کار کنید.
یک لحن بی‌تفاوت و بی‌روح- چه از طریق تلفن، چه ایمیل و چه حضوری باشد- تصویر یک تاجر با اعتماد به نفس را در ذهن تداعی نمی‌کند. با قدرت ارتباط برقرار کنید.
مکاتبات ایمیلی باید واضح، با اطمینان و صریح نوشته شوند. البته ممکن است در برخی مشاغل نیاز باشد تا کارمندان با صراحت کمتری ارتباط برقرار کنند- به عنوان مثال در ایمیل‌های فروش، ممکن است صراحت به عنوان گستاخی یا زورگویی برداشت شود. بنابراین موقعیت‌ها متفاوت هستند.
پوشه‌ی sent را در ایمیل خود باز کنید و مکاتبات کاری خود را مرور کنید. آیا صریح و واضح نوشته شده‌اند؟ همکارانتان به خوبی پاسخ شما را داده‌اند؟ می‌توانید چیزی را بهبود دهید؟ ممکن است برخی از عادات برقراری ارتباط که در طی سالها شکل گرفته‌‌اند باعث غافلگیری شما شوند. اگر مایل هستید تعاملات گفتاری خود را نیز بهبود دهید، از همکاران خود بخواهید نقاط ضعف و قوت شما را بیان کنند- آیا گاهی اوقات کمی مبهم یا گستاخانه صحبت نمی‌کنید؟ – و از این بازخوردها برای بهتر شدن استفاده کنید.
۹.در حرفهی خود شبکه‌ی ارتباطی بسازید.
ممکن است مشتریان از طریق دوستان یا شبکه‌های اجتماعی با شما تماس برقرار کنند. کلید داشتن یک شبکه‌ی ارتباطی و ساختن روابط شغلی در هر حرفه این است که در دسترس دیگران قرار بگیرید. با فراهم آوردن یک پروفایل حرفه‌ای در شبکه‌های اجتماعی، صحبت با دیگر افراد مشغول در حرفه، مشارکت در انجمن‌ها و فروم‌ها و حضور در رویدادهای دوستیابی، شانس خود برای داشتن ارتباطات قوی و مستحکم را افزایش می‌دهید. نام خود را به افراد مشغول در حرفهی خود بگویید و مطمئن شوید که می‌دانند شما چه کسی هستید.
۱۰.ارزش خود را بدانید.
حتی اگر عاشق شغل خود و شرکتی که برای آن کار می‌کنید هستید، بستن چشمان خود بر روی دیگر فرصت‌ها درحالی که از نردبان پیشرفت بالا می‌روید، می‌تواند به معنای از دست دادن یک جای پای ثابت و مستحکم باشد.
ارزش خود را بدانید. اگر شرکت دیگری به دنبال استخدام شماست یا فکر می‌کنید شایستگی‌های شما بیشتر از یک کارمند عادی است، بررسی موقعیت‌های شغلی و جستجوی استانداردهای حرفه‌ای می‌تواند تصویر بهتری از آنچه در دنیای بیرون می‌گذرد و مقدار حقوقی که باید دریافت کنید را در اختیار شما قرار دهد.
وبسایت‌هایی مانند Salary.com نیز بسیار مفید هستند. تنها کافی است مکان جغرافیایی و موقعیت شغلی خود را وارد کنید. سپس سایت نموداری فراهم می‌کند که درآمد افراد شاغل در حرفه و مکان جغرافیایی شما را نشان می‌دهد. تنها به این دلیل که از جایگاه خود راضی هستید، موقعیت‌های دیگر را نادیده نگیرید.
۱۱.به حرفهی خود به چشم یک تجارت نگاه کنید.
اگر صاحب کسب و کار خود بودید، هر کاری انجام می‌دادید تا مطمئن شوید موفق خواهید شد، اینطور نیست؟ احتمالا زمانی را به بازاریابی و یادگیری روش‌های افزایش بهره‌وری اختصاص می‌دادید.
اکنون، همین ایده را در نظر گرفته و بر روی حرفهی کنونی خود اعمال کنید. مطمئن شوید که بهترین و کارآمدترین کارمندی هستید که می‌توانستید باشید و تا زمانی که شغل رویایی خود را بدست آورید برای بهبود مهارت‌های خود تلاش کنید. در حالی که در شبکه‌های اجتماعی و وبلاگ‌ها معروف و خوش‌نام می‌شوید، با سرمایه‌گذاری بر روی مهارت‌ها می‌توانید تصویر بهتری از خود به عنوان یک انسان و یک کارمند ارائه دهید.
۱۲.محل کار و میز خود را مرتب کنید!
چه در یک کابین کار کنید و چه دفتری در محل زندگی خود داشته باشید، داشتن یک محل کار مرتب می‌تواند باعث شود کار خود را بهتر انجام دهید. زمانی که به دنبال ترفیع شغلی یا در جستجوی کار هستید، یک میز کار شلوغ و آشفته می‌تواند در شما نیز احساس بی‌نظمی و آشفتگی ایجاد کند.
۵ روش برای مرتب نگه‌داشتن محیط کارتان
- یک بعدازظهر وقت گذاشته و وسایل را مرتب کنید.
- اسناد را اسکن کرده و آنها را در کامپیوتر خود سازماندهی کنید، سپس نسخه‌های کتبی را دور بریزید تا از حجم آشفتگی‌ها کم شود.
- مطمئن شوید جای کافی برای یک سیستم بایگانی دارید تا بتوانید نسخه‌های کتبی باقیمانده را در آنجا بگذارید.
- برنامهی کاری خود را بر اساس پروژه‌های دریافتی، در حال انجام و تمام شده تنظیم کنید.
- پوشه‌ی ایمیل‌های ورودی خود را پاکسازی کنید.
صرف چندین ساعت زمان می‌تواند برای بهره‌وری شما مانند یک معجزه باشد، به خصوص اگر باعث شود ذهنتان کمتر منحرف شده و بتوانید وسایل موردنیاز را آسانتر پیدا کرده و استفاده کنید.
۱۳.کارهای روزانه‌ی خود را ساده و موثر کنید.
اگر بخواهید تخمین بزنید، چند ساعت در روز واقعا سخت کار کرده و کاملا بر روی مسائل کاری خود تمرکز دارید؟
گشت و گذار در اینترنت، استراحت، چک کردن فیسبوک و حتی صحبت کردن با همکاران می‌تواند شما را به شخصی با بازدهی کمتر تبدیل کند. اگر واقعا می‌خواهید سرعت حرکت پیشرفت شغلی خود را افزایش دهید، وقت آن رسیده که جدول زمانبندی خود را بهبود دهید.
کارهایی که در طول یک روز کاری عادی انجام می‌دهید را یادداشت کنید. فعالیت‌هایی هستند که باعث حواس‌پرتی شما می‌شوند و شما را از مسیر اصلی منحرف می‌کنند.
با چک کردن ایمیل‌ها فقط در ساعات مشخص شده در طول روز و بلاک کردن وبسایت‌هایی که باعث اتلاف زمان می‌شوند، می‌توانید جدول زمانبندی خود را برای بازدهی بیشتر خالی کنید.
۱۴.شبکه‌های اجتماعی خود را پاکسازی کنید.
به اشتراک گذاشتن تصاویر مهمانی‌ها ممکن است در طول دوران دانشجویی جالب باشد، اما اکنون زمان آن رسیده است که پروفایل خود را در شبکه‌های اجتماعی پاکسازی کنید. شما هرگز نمی‌دانید که چه کسی آنها را می‌بیند، پس حساب کاربری توئیتر، اینستاگرام و لینکدین خود را با دقت بررسی کنید. با همان دقتی که اگر یک کارفرما بودید این کار را می‌کردید. البته لازم نیست پروفایلتان کاملا کسل‌کننده باشد، فقط به خاطر داشته باشید که آنها اولین تاثیری هستند که دیگران از شما دریافت می‌کنند. کاری کنید برداشت اولیه‌ی آنها خوب باشد یا ریسک کنید و مانع پیشرفت خود شوید.
برای یادگیری بیشتر می‌توانید چرا شبکه‌های یادگیری شخصی بسازیم؟ را مشاهده نمایید.
۱۵.کارهای قراردادی را در نظر داشته باشید.
می‌توانید با قبول کردن کارهای مستقل و قراردادی، در کار خود پیشرفت کنید، تجربه به دست آورید و مقداری پول پس‌انداز کنید.
کارهای قراردادی چه منبع اصلی درآمدتان باشند و چه شغل دوم شما، فرصت خوبی برای به چالش کشیدن خود از طریق پروژه‌های جدید هستند.
شبکه‌ی ارتباطی شما را توسعه می‌دهند و مخارج زندگیتان را تامین می‌کند.
با این حال، پیش از آنکه به دنبال شغل دوم باشید مقررات محل کار فعلی خود را بررسی کنید.
گاهی اوقات قراردادها، کارمندان را از کار برای رقیبان یا رقابت مستقیم با شرکت منع می‌کنند. اگر شما در محل کار خود برنامه‌های وب می‌نویسید و خدمات خود را به عنوان یک کارمند قراردادی یا مستقل تبلیغ کنید، ممکن است شرکت آن را به عنوان یک رقابت ببیند.
قرارداد کاری خود را به دقت مطالعه کنید تا مطمئن شوید که اجازه‌ی کار مستقل را دارید.
زمانی که برای مستقل شدن آماده بودید، باید قراردادهای خود را آماده کنید تا در زمان کار با مشتریان از آنها استفاده کنید.
بهترین قسمت کار مستقل این است که حدود کار را خودتان مشخص می‌کنید. حتی اگر کار اندکی انجام دهید، مجموعه توانمندی‌های خود را تقویت کرده و فرصت‌های شغلی جدیدی پیش روی شما قرار خواهند گرفت.
و چه کسی می‌داند- اگر به عنوان فرد مستقل موفق شدید، سرانجام ممکن است بتوانید آن شغل دوم را به حرفهی اصلی خود تبدیل کنید.
توصیه‌های شما برای پیشرفت شغلی چیست؟
هنوز هم ممکن است داشتن آشنا و رابطه بدرد بخورد اما دیگر آن روزهایی که کار فقط با داشتن ارتباط با مدیر شرکت جور می شد تمام شده.
شاید باورتان نشود اما امروز اهمیت سابقه کاری هم کاهش پیدا کرده است. به‌طوری که خیلی از شرکت‌ها صرفا با دیدن اینکه فردی آدم عمل و یادگیری است او را استخدام می‌کنند.
آینده‌ات دست خودته!
قطعا تولید اشتغال از وظایف دولت است کشور ما در این زمینه دچار مشکلاتی است اما فراموش نکن، در نهایت کسی که باید صبح بیدار شود و سرکار برود تو هستی!
پیش از آن، تویی که باید کار را بدست بیاوری. چرا که تلاش کردن ربطی به وضعیت اشتغال ندارد و این کارجوست که باید در جلسه مصاحبه شغلی حاضر شود.
حتی اگر نرخ بیکاری ما منفی باشد باز هم اگر روز مصاحبه با تاخیر برسی، وضعی آشفته داشته باشی، خودت رو خوب نشان ندهی و مهارتی نداشته باشی کسی تو را استخدام نمی‌کند!
پس چکار کنم؟
دانشجو هستم:
بهترین فرصت شغلی، برای یک دانشجو، کاری است که به رشته او مرتبط باشد، به آینده شغلی فرد کمک کند و در عین حال به درس فرد آسیب نزند.
حقوق و مزایا برای دانشجویی با وضعیت مالی متوسط، در اولویت‌های آخر است. چرا که در فرهنگ ما، عموما کسی از یک دانشجوی کارشناسی، انتظار پول درآوردن را ندارد. کارآموزی برای این دسته از افراد فرصت شغلی ایده آل به شمار می‌رود. معمولا کسی از فرد کارآموز انتظارات عجیب و غریب ندارد و مسئولیت کارآموزان هم از حقوق بگیران بسیار کمتر است. در عین حال شرکت مورد نظر براساس قانون کار متعهد می‌شود که به تجارب کارآموز بی‌افزاید.
هرچه یک شرکت بزرگ‌تر باشد، کارآموزی در آن سخت می‌شود و بعضا نیازمند گذارندن مصاحبه‌های شغلی دشواری را می‌طلبد.
مهم‌ترین نکته برای موفقیت در مصاحبه‌های کارآموزی، نشان دادن علاقه شما برای یادگیری است.
شاید آخرین مرحله رسمی برای ورود به دنیای آدم بزرگ‌ها را بتوان فارغ التحصیل شدن دانست. نقطه‌ای از زندگی که دیگر باید مستقل باشی و روی پای خودت بایستی.
امروز تعداد فارغ‌التحصیل‌های دانشگاه زیاد شده و رقابت برای پیدا کردن کار بالاست. آنچه تو نیاز داری این است که خودت را از این حجم زیاد فارغ‌التحصیلان متمایز کنی. اگر رشته تخصصی تو اشباع نشده باشد می‌توانی با اعتماد به نفس و بهره‌گیری از دانشی که داری یک راست سر کار بروی. اما اگر هم رشته‌ای های تو زیادند باید با داشتن مهارت های اضافی یا تجربیات خوب، خودت را از سایرین جدا کنی.
برای فارغ‌التحصیلان، کارآموزی کوتاه مدت در شرکت‌های خوب یکی از بهترین کارها برای شروع یک مسیر کاری درخشان است. اما اگر به هر جهت نمی‌توانید کارآموزی کنید بهتر از یادگیری دوره‌های آموزشی مرتبط با رشته خودتان را شروع کنید.
در هنگام مصاحبه آنچه شما را از دیگران متمایز می‌کند این است که علی‌رغم نداشتن سابقه کاری، نشان دهید که چقدر دانش‌های مرتبط دارید.
پس امروز در جیب هر کس یک مدرک پیدا می‌شود و مطمئن باشید که در مصاحبه شغلی هیچ‌کس را به‌خاطر نداشتن مدرک دانشگاهی محکوم نمی‌کنند. قطعا بین فردی که در بهترین دانشگاه کشور درس خوانده با کسی که دیپلم یا مدرک راهنمایی دارد فرق هست اما این مساله در تعیین سرنوشت شغلی شما، اولویت نخست را ندارد.
آنچه باعث می‌شود افراد به موفقیت‌های کاری برسند توانمندی آنها در انجام دقیق کارها و تلاش مستمرشان برای بهبود است. راننده‌ای که هر روز می‌خواهد از روز قبل بهتر باشد، در نگاه جامعه جهانی، از کارشناسی که اطلاعات خود را به‌روز نمی‌کند و ارزشمندتر است.
برای آنکه بتوانید نداشتن مدرک خود را پوشش دهید باید به مهارت‌های تازه‌ای دست‌یابید. مهارتی که هم آینده داشته باشد هم شما به آن علاقه‌مند باشید.
تشنه یادگیری باش تا کامروا شوی
چه دیپلمه باشید، چه استاد دانشگاه، باید علاقه‌مند فراگیری چیزهای نو باشید تا بتوانید در رقابت پیچیده امروز جهان جایگاهی بدست آورید. سعی کنید تا دانش اندوزی خود را به نیازهای خود و تخصصی که دارید ربط بدهید. اگر طراح گرافیک هستید، ترفند‌های نو یادبگیرید. اگر برنامه‌نویسی می‌کنید زبان‌های نوظهور را هم بیاموزید.
برای یادگیری مهارت‌های جدید هم دیگر لازم نیست به آموزشگاه‌ها بروید، امروز می‌توانید از خانه خود و زیر نسیم کولر هم یادگیری را ادامه دهید.
سخن پایانی
از طریق به دست گرفتن امور و تلاش برای ترقی‌خواهی و داشتن شرایط استخدام تا حد امکان، بهترین فرصت‌ها را برای رسیدن به اهداف خود فراهم می‌کنید.
دوباره روش‌های معرفی خود را از نظر بگذرانید و استعدادهای خود را در پروژه‌ها و موقعیت‌های جدید به کارببرید.
پیش از آنکه بفهمید، ترفیع شغلی خواهید گرفت، شغل رویایی خود را به دست خواهید آورد و یک کسب کار پررونق برای خود خواهید داشت.
مطلب بلاگی جالبی بود …. مخصوصا جمله زیرش ولی کاملا شعاریه توی این کشور تا برسیم به اون جایگاه و این حرف شما سالها زمان نیازه و افرادی که از نسل من فدا شدند.
“آنچه باعث می‌شود افراد به موفقیت‌های کاری برسند توانمندی آنها در انجام دقیق کارها و تلاش مستمرشان برای بهبود است. راننده‌ای که هر روز می‌خواهد از روز قبل بهتر باشد، در نگاه جامعه جهانی، از کارشناسی که اطلاعات خود را به‌روز نمی‌کند و ارزشمندتر است.”
سروش عزیز من خودم یک مقاله نوشتم در مورد استخدام اگر وقت داشتی بخون دوست دارم نظرت رو بدونم https://goo.gl/OGlyqQ
اتفاقا ازین راهکارها خیلی دادم ولی توی این کشور هیچی عملی نیست تا وقتی ذهنیت مدیران ما جنسیتی ، مذهبی و … است. یادمه ۱۸ سالم بود وقتی دنبال کار میگشتم میگفتن دختر ۱۸ ساله چه به کار با وجود اینکه مهارتش رو داشتم. ولی الان ۱۸ ساله ها خیلی راحت کار پیدا میکنن. ولی توی جامعه اون موقع ما همچین چیزی جا افتاده نبود…همینطور که الان هم که دارم این نظر رو میزارم خیلی چیزای دیگه جا نیافتاده که وقتی چندسال بگذره برای نسل های بعد ما بهتر خواهد بود…
هرچند مخاطب این پست شما افرادی از جمله من نیستند ولی خب دوست داشتم بدونید من این راهکارها رو تا تهش رو رفتم….. ما کشورمون توی دو بخش نیروی انسانی و مدیریت اینقدر ضعیف هست که به حتم میتونم بگم حداقل ۱۰۰ سال برای رسیدن به یک ایده آل حداقلی زمان نیازه!!!!!!
شیمای عزیز ممنونم از نظرت و اینکه به نوبه خودت تلاش می‌کنی تا محتوای کاربردی برای جامعه تولید کنی.
مطلبت رو دیدم. جامع و مفید بود. پیشنهادم اینه که سعی کنی توی حذف بخش‌های اضافی از متن‌ات بی‌رحم باشی! چون عموم کاربران دوست دارن خیلی سریع به پوینت مطلب برسن و متن‌های طولانی انگیزه مطالعه رو کم می‌کنه. اینکه از فرم لیستی استفاده کردی خیلی خوبه. پاراگراف‌هات رو تا جایی که می‌تونی بشکون و کلمات کلیدی رو اول جملات قرار بده. این از لحاظ SEO هم بهت کمک می‌کنه.
درمورد بخش دوم حرفت: ببین راه‌کاری که ما می‌دیم بیشتر از اینکه برای مدیران باشه برای دانشجو و قشر جوان جامعه است. از کاری که می‌کنیم نباید انتظار زیادی داشته باشیم حتی اگر یک نفر مطالب رو بخونه و بتونه ازش استفاده کنه کافیه. ما که به تنهایی قدرت تغییر جامعه رو نداریم؛ اما در حد توانمون می‌تونیم تجربیاتی خودمون و بقیه رو با کاربران و خواننده‌ها به اشتراک بگذاریم.
موفق باشی
با سلام!
سروش جان، مطلب جالبی را مورد توجه قرار دادی، این با انگیزه و مایل بودن برای پیدا کردن شغل، شامل کشورمان نیست و در تمامی کشورهای پیشرفته نیز به چشم می خورد از جمله کشور سوئد که آمار بیکاریی بسیار پایین دارد. جوینده یابنده است و اگر کسی خواهان چیزی باشد حتمأ بدست خواهد آورد.
سروش جان، در دبیرستان هم در نوشتن و کنفرانس دادن، تبهر خاصی داشتی، خوشحال می شوم آدرس وبلاگت را در صورت موجودیت داشته باشم؟
سلام شایان عزیز
متشکرم از نظری که دادی
باتوجه به اینکه ایران نیستی فکر کنم بتونی وضعیت جامعه کاری سوئد رو برای بقیه شرح بدی تا استفاده کنیم.
ضمنا خوشحالم که هم‌کلاسی دوران دبیرستانم رو پیدا کردم. آدرس وبلاگم رو به‌صورت خصوصی برات ایمیل میکنم.
کاملا درسته… با یادگیری و مطالعه پیشرفت حاصل میشه ,
مطلبی هم درباره ی این موضوع نوشتم.
https://goo.gl/9W3KTE
سروش جان با نظر جناب عالی کاملاً موافقم این روز ها همه یاد گرفتند که فقط از یاس و نا امیدی صحبت کنند، خواهش میکنم دوستان مروری به زندگی نامه ی ژاپنی ها بیندازید آنها با سعی و تلاش روز به روز از پیشرفت لذت می برند در فرهنگ آنها اگر کسی در راه کار و تلاش بمیرد حکم شهید ما را دارد ۰ جامعه و دولت مقصر هستند درست اما نقش ما در این زندگی چیست ما محکوم به زندگی هستیم پس بیایید با سعی و تلاش و کار فراوان تمام این کمبودها را رفع کنیم و زندگی سعادت مندی را برای خود بسازیم خواهش میکنم زندگی نامه افراد ثروت مند و موفق دنیا را بخوانید همه ی آنها از صفر و در برخی موارد از زیر صفر شروع کردند بارها و بارها شکست خوردند اما دوباره و دوباره دست بر زمین گذاشته و بلند شده اند و با سعی و تلاش خود به اینجا رسیده اند موفق باشید آرزومند موفقیت تمام ایرانیان هستم
ضمن عرض ادب و احترام
سلام بر همگی
منم با حرفای سروش عزیز موافقم.
این روزا باید تبحر خاصی داشته باشی تا میان رقیبات خاص به نظر بیای.
باید تواناییات از بقیه رقیبات بیشتر باشه تا شما رو از اونا جدا کنه.
به امید پشتکار فراوان همه جوانان ….
با سلام
والا گفته های شما همش درسته ولی ببخشید نشستید توی پایتخت کیف می کنید . یه سری به سایت های استخدامی بزنید و ببینید توی شهرستان چقدر استخدام برنامه نویس هست . اصلا چه قدر شرکت برنامه نویسی هست . به جز دو سه تا کلان شهر که تازه اونا هم قابل قیاس با تهران نیست . بعد میگن به تهران مهاجرت نکنید . بازار فریلنس هم دردسر های خودش رو داره و با اهداف هرکسی سازگار نیست .
سلام مهدی عزیز،
ممنون که مطلب رو مطالعه کردی و نظر دادی. ببین کسی نمی‌گه که شرایط ایده‌آله اما بحث اینه که اوضاع کنونی فاجعه نیست و موقعیت‌های خوب کم نیستند ولی برای همین موقعیت‌ها، رقابتی وجود داره. رقابتی که برای داشتن جایگاه خوب در اون باید مهارت‌هایی که داریم رو هر روز بیشتر از قبل کنیم و یادگیری رو همیشه ادامه بدیم. این مساله هم مختص پایتخت، شهر یا روستا نیست.
عالی بود
سلام
ممنون از نگارش این مقاله
ولی امیدوارم کمی واقع بین هم باشیم ، جناب پویان‌فر
متاسفانه در جامعه امروز کارفرما ها از دو نظر به بیراهه رفتند :
مورد اول اینکه مسائل جنسیتی را بر مسائل دیگر ترجیح دادند
مورد دوم اینکه نوع شدیدی از خود درگیری در بین اونها رواج پیدا کرده !!!
مورد اول واضح بود ، اما مورد دوم …
خود این لفظ خود درگیری که بنده بکار بردم بازم از دو نظر قابل توجه هست :
۱ – مورد اول نداشتن اطلاعات کافی در زمینه مورد نیاز ( یعنی رییس شرکت آی تی پاش رو از کارکردن با ویندوز اکس پی فراتر نذاشته ) یعنی عملا شخصی بی تجربه در زمینه کامپیوتر که بخواد یک تیم حرفه ای در زمینه آی تی را مدیریت بکنه … بیشتر به جوک شباهت داره
۲ – مورد دوم درخواست های نجومی یا بعضا نا مربوط از کارجو ( که باز هم منشا آن نداشتن اطلاعات کافی هست )
بگذارید مثالی را جهت روشن شدن موضوع عرض کنم :
بنده هم مثل سایر کارجویان برای استخدامی به شرکت های مختلفی رفته ام و البته تجربه های نا خوشایند بسیاری نیز کسب کرده ام !
آخرین بار جایی رفتم که کارفرما به این شکل آگهی داداه بود :
استخدام طراح وب : مسلط به وردپرس ، اچ تی ام ال ، سی اس اس و …..
بنده هم شال و کلاه کردم و به شرکت مورد نظر رفتم ، جالبتر اینکه کارفرما تا زمانی که رزومه ام رو جلوی چشم خودم پرینت گرفت اصلا نگاه نکرده بود ببینه من چی داخل این زبون بسته نوشتم !!! فقط صرفا به منشی گفته بود شماره تماس ها را از رزومه پیدا کن و زنگ بزن … دیگه حالا کار نداشتن طرف توی رزومه اش چی نوشته !!!!
هیچی ، سلام و احوال و پرسی و…. رفتیم سر اصل موضوع که کارفرما گفت : خوب آقای بابایی اول از همه ورودتون رو به شرکت خوش آمد میگم ….. خب لطفا به من توضیح بدید که چه حسی نسبت به موقعیت شغلی مورد تقاضا در شرکت ما دارید ؟ یعنی شغل ( کارشناس شبکه های اجتماعی و تبلیغات ) ، لطفا نظرتون رو بگید ….
بد جوری گیج شده بودم ، کارشناس سوشیال نتورک ؟؟؟؟؟
من که واسه طراحی وب تقاضا داده بودم !
به کارفرما گفتم که ببخشید یه مشکلی پیش اومده و قضیه از این قراره ….
حالا از ما اصرار و از اون انکار …..
تا بالاخره رفتم پشت میز ایشون و با یک سرچ ساده آگهی که منتشر کرده بودند رو اوردم تا شخصا خودشون ببیند و متوجه اشتباهشون بشند
بله ، آگگهی استخدام طراح وب منتشر کرده بودند ولی حالا کارشناس سوشیال نتورک میخواستند
آخرش هم کارفرما کلی ضایع شد و عذر خواهی کرد ….
دیگه نمیدونست چیکار کنه ، برای اینکه از خجالت در بیاد گفت : جناب ، لطفا چایی رو میل کنید الان میگم شیرینی بیارند خدمتتون و … من واقعا عذر میخوام و …..
پ.ن : این داستانی که تعریف کردم در یکی از بزرگترین و اسم و رسم دار ترین شرکت های شمال تهران رخ داد !!!
وای به حال بقیشون ….. متاسفانه از اوردن اسم اونجا معذورم ولی اگه میدونستید کجاست توی افق محو میشدید
———————————
خب حالا هدفم از بیان این ماجرا یک چیز بود ، اینکه آشفتگی شغلی در حال حاضر امان همه را بریده و شکی در آن نیست
ولی اینکه همه چیز را به گردن کارجو بیندازیم و انگشت اتهام را به سمت او نشانه برویم و مرتبا دیکته کنیم که : شغل هست ، بهونه نیار ، تخصص نداری و…. چندان خوشایند نیست
امیدوارم این دیدگاه به خوبی جا بیفتد که مقصر اصلی کارفرمایان بی تجربه و خامی هستند که صرفا با پرداخت هزینه شرکت هایی را تاسیس کرده اند که حتی خودشان هم نمیدانند در آنجا چه خبر است …. نه اینکه صرفا صبح تا شب قصه بی تجربگی و عدم مهارت کارجویان را فریاد بزنیم
امیدوارم متوجه حرفهام شده باشید ، هرچند شاید کمی تلخ بودند
به بزرگی خودتون ببخشید
با آرزوی سر بلندی برای تمام دوستان
ارادتمند : محمد بابایی
محمد بابایی عزیز
ممنونم از اینکه که مطلب رو خوندی و نظرت رو با جزئیات و مثال بیان کردی. ببین بازار کار ما از جامعه ما تشکیل شده، جامعه‌ای که توش همه‌جور آدمی هست. من خودمم با این گروه از مدیرهایی که درموردشون گفتی برخورد داشتم و حرفت رو می‌فهمم اما درنظر بگیر که همونجور که مدیر ناآگاه وجود داره، مدیرهای دانا و توانمند هم وجود دارن. اگر جایی رفتی که چنین برخوردی باهات شده بدون جای اشتباهی رفتی همون طوری که همه ما رفتیم. باید جایی پیدا کنی که با شرایط و علایق تو همخونی داشته باشه. شاید باورت نشه اما خیلی از برنامه‌نویس‌های با استعداد اتفاقا چنین مدیرهایی رو میخوان: کسی که اطلاعات زیادی نداشته باشه تا بتونن هرجور که خواستن کار بکنن.
بله درست می‌گی شرکت‌های زیادی هستند که با سرمایه خوب راه‌افتادن اما مدیران خوبی ندارن، یقین بدون که این‌ها در آینده جایی ندارن!
بعد هم برخلاف چیزی که گفتی این‌روزها کسی نمی‌گه کار هست! همه میگن کار نیست بیکاری زیاده و… من هم نظر خودم رو براساس تجربه‌ای که داشتم عنوان کردم اینکه کار هست. هرکس باید کاری که به شخصیت و طرز تفکرش تطابق داره رو انجام بده.
اگر تو مساوات بین زن و مرد رو توی محیط کار می‌خوای، اگر مدیر خوش‌فکر می‌خوای برو جایی که این مساله جزو ارزش‌های اون‌هاست؛ و من بهت اطمینان می‌دم از این شرکت‌ها کم نیستند. خودم خیلی تو این زمینه تلاش کردم و زیاد هم زمین خوردم اما تو این راه مدیرای خوش‌فکر زیادی رو دیدم که ارزش کار کردن داشتن و بنظرم راه حل این مساله فقط جست‌وجوی خوبه!
با این انگیزه‌ای که داری قطعا کاری که مد نظرت هست رو پیدا می‌کنی، شک نکن.
با سلام.
دوست عزیز من با فرمایشات شما کاملا موافقم. ولی باور کنید هستند کسانیکه صرفا بخاطر همان روابط جاهایی را اشغال کردند که امثال من و حتی از من بهتر با کیفیت کاری بالا حیرانند.
شاید شما به تخصص کارت سبز بدهید ولی خودم اگر کسی به لحاظ کاری کمی ضعیف باشد ولی انسان باشد بیشتر بها می دهم.
چرا؟
ضعف کاری را می توان با مدتی حوصله و کارآموزی به کسی آموزش داد یا او را تقویت کرد.
اما کسیکه نظم کاری ندارد، صادق نیست، مشکلات مختلف شخصیتی دارد چگونه میتوان وی را درست کرد؟
چند دوره آموزش؟؟!!
چند دوره کلاس؟؟!!
چند دوره نصیحت و ….
امیدوارم جوابی منطقی برایم باشد شاید در اشتباه هستم.
خوب باشید
باعرض سلام و احترام خدمت شما ببینید دوست عزیز جامعه ما الان واقعا به بدوضعی دچار شده فساد سیستماتیک در تمام اداره جات ودستگاه های این مملکت نهادینه شده است حرف شما متین ودرست است ولی توجه داشته باشید برای کسی که چندسال ازعمرش رو صرف تحصیل کرده درحقیقت شاید کاری که موردعلاقشه ومربوط به درسشه گیرنیاد پس مجبوره درنهایت به کارهای پست روبیاره که واقعا درشانش نیست ودرآخربه تباهی کشیده بشه
سلام دوست عزیز.گفته های شما درسته.اما فقط مسولین به فکرخودشونن و الکی یه بهانه ای میارن که اینماه تموم بشه و حقوقشنو بگیرن مردم چیه به فکر خودشونن تا مردم …من کسایی رو میشناسم که ۱۰ تا ۱۲ ساله که دنبال کار میگردن اما هیچی به هیچی میگن رفتم برم پر کردن وبعد انداختنش سطل اشغالی و بهت زنگ میزنیم…الان مدیریت ها شده پارتی بازی طرف کارنامع پنجم ابتدایی نداره بعد شده مدیر یه جایی خخخخ اخه این میتونه چکار کنه…امروزم همه جا شده پارتی بازی پارتی داشته باش پول نداشته باش یا برعکس..که بیکار نباشی.تو دولت ما شده سگ میزنه گربه میرقصه مردم چیه کار چیه