هرکسی نسبت به دوران مدرسه و خاطراتش احساس به‌خصوصی داره. یکی خوشحاله از اینکه دیگه مجبور نیست پشت نیمکت بشینه و یکی دیگه دلش برای اون زمان پر می‌زنه!
با این حال چیزی که مشترکه، اینه که همه‌مون از اون دوران هم خاطره‌های خوب تو ذهنمونه و هم خاطره‌های بد. خنده‌هایی که با دوست‌ها و همکلاسی‌ها داشتیم، زنگ تفریح و فوتبال بازی کردن وقتی معلم نیومده و همه اینا لذت‌های پاک و معصومانه‌ای بودن که دل همه‌ما براش تنگ شده.
از اون طرف، دعوای معلم‌ها، ترس از دیدن مشق‌هایی که ننوشتیم و دل‌کندن از خواب دلچسب صبح هم از سختی‌ها و دردهای دوران مدرسه بودن.
بین این سختی‌ها، یکی از چیزهایی که از اون موقع تا الان هنوز اذیتمون می‌کنه، خوندن درس‌هایی که دوستشون نداشتیم و یا درس‌هایی که بنظرمون بدرد نمی‌خوردن!
این اتفاق زمانی که دانشجو می‌شی یا خصوصا وقتی می‌خوای کار پیدا کنی بیشتر تو ذوق می‌زنه! پیش خودت میگی:«چرا من به عنوان یه طراح باید فیزیک و شیمی پاس می‌کردم؟» یا «اگر اون تایم رو الان بهم بدن، کلی چیزهای بدرد بخور می‌تونم یاد بگیرم».
درکت می‌کنم!
حقیقت اینه که این احساس فقط مختص تو یا من نیست و معدود افرادی پیدا می‌شن که فکر کنن همه درس‌های مدرسه بدردبخور هستن. اصلا برای همینه که هرچی جلوتر می‌ریم، آدما از اطلاعات عمومی فرار می‌کنن و بیشتر دنبال پیدا کردن تخصص می‌گردن!
این علاقه ما برای یادگرفتن چیزهای ضروری درکنار مصرف بهینه وقت و سرمایه یه مزیت دیگه هم داره: با این روند معلم‌ها و شاگردها روز‌به‌روز دارن بهم نزدیک‌تر می‌شن و مرزهاشون مبهم میشه. چون الان دیگه همینکه تو یه دانش یا تجربه‌ی قابل ارائه داشته باشی می‌تونی یه معلم هم باشی!
خیلی زود، روزی می‌رسه که ما تو یه روز، هم شاگردیم و هم مدرس! بعضیا که می‌گن همین الانم اینطوریه. بی‌راهم نیست چون این روزها هرکس یه مشکلی یا سوالی براش پیش میاد، یکراست توی یوتیوب می‌گرده و فیلم آموزشی مرتبطش رو نگاه می‌کنه درحالی که همون تولید کننده ویدیو هم خودش ممکنه درحال ویدیوی آموزشی دیگه‌ای رو می‌بینه!
چیزهایی مثل سن، جنسیت و نژاد گاهی آدم رو گول می‌زنن. مثلا یه نفر فکر می‌کنه چون سنش پایینه پس هیچ چیزی بلد نیست که به فرد دیگه‌ای یاد بده! واقعیت اینه که زندگی تو دنیای امروز انقدر پیچیده است که هرکسی با هر سن و خصوصیاتی تجربه یا دانشی برای یاد دادن به دیگران داره.
حالا اگر بزودی همه ما یه جور معلم بشیم؛ بنظرت بهتر نیست از همین جایگاه معلم‌ها در جامعه رو بالاتر ببریم؟!
روز معلم و تشکرهای خشک و خالی
معلمی در کشورما کار ساده‌ای نیست! همه داستان‌های مختلفی از مزایای معلمی تو کشورهایی مثل ژاپن و… رو شنیدیم. این داستان‌ها ممکنه راست باشن یا دروغ ولی در نهایت اگر بخوایم منصف باشیم می‌بینیم که معلمی شغل راحتی نیست. بخش ناراحت کننده‌اش هم اینه که ارزش‌گذاری به معلم‌ها فقط به روز معلم خلاصه میشه!
همه‌ما ممکنه روزی دلمون بخواد توی خود فرانش یه آموزش از تخصص یا حرفه‌امون تولید کنیم و نقش معلمی داشته باشیم. پس بهتره که به بقیه گوشزد کنیم که ارزش آموزش‌دادن چقدر زیاده! یادمون نره که همه مدیرها و متخصص‌های خوب فردا، امروز دارن زیر دست معلم‌های خوبشون تربیت می‌شن.
الان به کمک تکنولوژی و بسترهای آموزشی جدید، خیلی از مشکلات مدرسه، مثل درس‌های دوست‌نداشتنی یا اجبار برای یادگیری توی یه ساعت مقرر از بین رفتن. خلاصه الان واقعا هرکس می‌تونه به راحتی و با لذت هرچی که دلش بخواد رو یاد بگیره.
جشنواره #منومعلم۹۶
سال پیش توی فرانش هشتگ #منومعلم رو راه انداختیم. ازتون خواستیم که با محبوب‌ترین معلم‌تون عکس بگیرید و برامون بفرستید. انرژی فوق العاده شما باعث شد تا بخوایم منومعلم۹۶ رو بزرگ‌تر از قبل برگزار کنیم.
در عین حال نمی‌خواستیم روز معلم رو خشک و خالی برگزار کنیم! یاد این جمله افتادیم که میگه:«بهترین هدیه به معلم اینه که بیشتر ازش یاد‌بگیری». برای همین منومعلم با فکر همه اعضای فرانش شد یه جشنواره شامل تسهیلاتی برای یادگرفتن بیشتر!
#منومعلم۹۶، از ۱۰ تا ۱۲ اردیبهشت امسال برگزار میشه و توی این جشنواره این امکان رو بوجود آوردیم تا توی تمامی دوره‌های آموزشی بتونید روی همه دورهها ۳۰ درصد تخفیف ویژه بگیرید.
از اون طرف به مدرسین دورهها این امکان رو دادیم تا به کمک طرح‌های گرافیکی پیش ساخته، روز معلم و همینطور فعالیت آموزشی خودشون رو به عنوان یک مدرس در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بزارن. این کار هم اولین قدم از یک برنامه مدون واسه ارزش‌گذاری بیشتر و بهتر به معلم‌ها و مدرس‌هاست! مدرس‌هایی که در آینده نزدیک ممکنه خود شما یکی از اون‌ها باشید.
از دوران مدرسه، معلمی داری که دلت براش تنگ شده باشه؟ برامون از خاطرات خوب دوران نیمکت‌نشینی بنویسید…
