داستان خودت رو بنویس!

به قلم نویسنده مهمان: زهرا حاتمی
۱۴ تیر روز قلم، دوره‌ای از کودکی را برایم یادآور شد:

دفتر ۴۰ برگ تعاونی را با یک خودکار بیک آبی برمی‌داشتم و به جای بازی و همراهی برادرها و بچه‌های محل شروع می‌کردم با خط خرچنگ قورباغه‌ای دفتر را پر کردن؛ نه سواد خواندن داشتم نه نوشتن.

از سمت چپ دفتر شروع می‌کردم و شبیه مادرم وقتی چیزی می‌نوشت یا برگه‌های امتحانی دانش آموزان را تصحیح می‌کرد، سعی می‌کردم تند تند بنویسم. بالا و پایین شدن خودکار روی صفحات کاغذ و خط خطی‌ها حس عجیبی از شادی را در من داشت؛ انگار من هم مثل آدم بزرگ‌ها بلدم بنویسم و «کسی» هستم.

وقتی اولین جرقه‌های علاقه‌مندی‌ام به آموزش و تدریس را حس کردم، خاطره مبهم آن دفتر و ‌بیک آبی رنگ برایم زنده شد. کلمات بی سر و ته قورباغه‌ای من و لذت نوشتن و خواندن‌شان برای دانش آموزان خیالی، یک جایی از ذهنم جا خوش کردند تا اینکه من هم یک معلم شدم و نوشتن داستان واقعی خودم و شاگردان‌ام را شروع کردم.

می‌خواندم، می‌نوشتم، تدریس می‌کردم و هر بار موفقیت شاگردها در چالش‌های مختلف انگیزه‌ای بود برای ادامه دادن و تجربه حس بزرگ بودن، کسی بودن و ساختن چیزی که دوستش دارم.

قلم در دنیای امروز

بعد از چند سال، زندگی شغلی‌ام به اوجی متفاوت رسید. سال قبل وقتی کارم را در تهران و با تیم فرانش شروع کردم یکی از محرک‌های اصلی انتخابم (و حساسیت برای آن)، متمرکز کردن انرژی و فرصت‌هایم در محیطی بود که فضای آموزش‌ را برای هزاران نفر فراهم کرده است.

حالا که فکر می‌کنم هر داستانی اوج و فرود، اشک‌ها و لبخندهای خودش را دارد. داستان من در فرانش پل بزرگی بین خودِ امروزم و‌ کودک خرچنگ قورباغه‌ای آن روزها شد؛ انگار تکه‌های پازل داستان شغلی‌ام به هم وصل شدند.

زمانه این‌ روزها دیگر شبیه کودکی‌‌های من نیست. اگر مفهومی‌تر نگاه کنیم، نوشتن دیگر فقط دست به قلم شدن نیست، ثبت و انتقال محتوای تولید شده به هر شکل و با هر رسانه‌ای به نوعی نویسندگی است. تکنولوژی مفاهیم را پیچیده‌تر و سرعت دسترسی و پیشرفت در هر زمینه‌ای را بالاتر برده و به هدف متعالی «قلم» شکل‌های دیگری داده است.

کتاب الکترونیک، محتوای ویدویی، آموزش‌های تصویری و موارد دیگر، خبر از همسویی «قلم» و تکنولوژی در عصر ارتباطات می‌دهند.

داستان من برای حضور در فضای کاری که محتوای آموزشی فارسی تولید و عرضه می‌کند، کمکم می‌کند تا در مسیر خواسته‌ها و علایق‌ام هم از کار کردن لذت ببرم و هم به حس «بزرگ» شدن نزدیک و نزدیک‌تر شوم.

روز قلم شاید فرصتی برای مرور و نوشتن داستان شغلی خودتونه؛ داستان شما چیه؟ از داستان‌تون برای ما بنویسید.